พาณิชย์คิดอย่างมาเฟีย

ไม่รู้จะสงสารหรือสมเพชดี ที่นักการเมืองอยากเอาหน้ากับฝรั่งได้นำตนเองเข้าไปอยู่ในระดับเดียวกับแก๊งค์ไล่ที่หฤโหด ไม่ว่าจะเป็นแก๊งค์ไล่ที่สวนลุม ไล่ที่จตุจักรและคลองเตย แม้ว่าจะอ้างขุ่น ๆ แบบตู้ ๆ ว่าทำตามกฏหมาย แต่ใครก็รู้ว่าหลักการของคนพรรคนี้คือ ถ้า "ถูกใจ ก็ถูกกฏ แต่ถ้าไม่ถูกใจ ก็เปิดกฏ (ฉันจะเล่นงานแก)"

อุทธาหรณ์ไล่จับของละเมิดลิขสิทธิ์ทางปัญญามีดังนี้

1.ชาวบ้านที่หากินโดยผิดกฏหมายหน้าด้าน ๆ นั้นมีเยอะด้วย ฝังรากลึกและมีพลัง มาเฟียที่ยืนข้างพวกเขาก็มี

2.ปกติแล้วการจัดการกับของผิดกฏหมายเหล่านี้ วิธีที่ใช้กันยาวนานคือ "ไม่จับ" อาจมีการจับเอาใจผู้ใหญ่หรือเอาโล่บ้าง ก็ไม่มากนัก ความผิดพวกนี้ในสายตาตำรวจหรือเทศกิจคือ VICE หรือความผิดเล็กน้อย ส่วยที่เหมาะสมนั้นทำให้ธุรกิจประเภทนี้แฮปปี้ทุกฝ่าย คนรีดได้ตังค์ คนขายรวย คนซื้อได้ของถูก ตรมอยู่ฝ่ายเดียวคอเจ้าของลิขสิทธิ์ (บางคนกลับสมน้ำหน้าว่าดันขายแพงเกินงามนี่นา)

3.ถึงฝ่ายละเมิดลิขสิทธิ์จะผิด แต่การใช้ความรุนแรงเข้าไล่เข้าจับดื้อ ๆ นั้นถูกสังคมมองว่าเป็นการแสดงอำนาจป่าเถื่อน ไม่เชื่อลองนิยามชื่อพวกเสธ. เหี้ยม ๆ หรือบริษัท รปภ.รับทวงหนี้สิครับ แล้วฟังซิว่าคนมีทัศนะคติยังไงกับเขาเหล่านั้น

4.วัฒนธรรมการไม่ผ่อนปรน เห็นคนคิดต่างเป็นศัตรู จะเอาชนะย่ำยีให้ได้ นั้นเป็นเทรนด์ของสังคมไทย เป็นมาได้ 3-4 ปีแล้ว คนเริ่มคนแรกก็ต้องยกเครดิตให้อีตาสนธิ เจ้าพ่อสื่อเสื้อเหลืองเขาล่ะ นึกจะด่าว่าใคร จริงหรือไม่ ฉันไม่สน ด่าเขาอย่างไม่มีหูรูด ไม่กลัวหมิ่นประมาท เพราะกว่าจะโดนฟ้องโดนตัดสิน คนถูกด่าระบมตายซะก่อนแล้ว เมื่อเป็นเช่นนี้ คนที่มีแบ๊คและไม่มีแบ๊ค ก็ต่างออกมาด่ากัน กลายเป็นความเกลียดฟุ้งทั่วประเทศ หนักเข้าก็ขยายจากทางวาจาเป็นทางกายภาพ นึกจะทำอะไรศัตรูก็ทำ คิดแค่ว่า มันเลว ฉันจึงมีสิทธิกระทืบมัน สังคมนี้ก็เอวัง

5.พรรคประชาธิปัตย์ยังไง๊ยังไงก็ต้องเกรงใจนายฝรั่ง ฝรั่งต้องการอย่างไร ถ้าประเคนให้ได้ก็ประเคนให้หมด นึกถึงกระทรวงพาณิชย์ยุคชวน 2 จริง ๆ แล้วฝรั่งก็ไม่ใช่นักบุญอะไร เมื่อเขามาทำสัญญากับประเทศที่กำลังเสื่อมโทรมทางเศรษฐกิจ เขาก็หาทางเอาเปรียบหรืออย่างน้อยก็ตักตวงประโยชน์สูงสุดในตนเอง จึงมีการหาข้อผูกมัดให้ไทยต้องทำโน่นนี่เพื่อเขามากมาย ไอ้ตัวแทนของเราก็ต้องทำตามเพราะนึกว่าฝรั่งมันจะช่วยประเทศได้ หรือถึงจะช่วยไม่ได้ อย่างน้อยก็ช่วยแบ่งเค้กให้พรรคพวกกันเองนี่แหละได้ ฮาฮา ตัวอย่างมีอยู่กรณี ปรส.