ความจงรักภักดี ไม่ได้มาด้วยการเกณฑ์

การเกณฑ์ชาวบ้านจากท้องถิ่นเข้ามาแออัดลำบากในเมืองกรุงนั้นไม่ใช่ความจงรักภักดีแท้ แต่ยิ่งเป็นการสร้างกระแสต่อต้านมุมกลับอย่างน่ากลัว ไม่แน่ใจว่าแท้จริงพวกที่อ้างว่าจงรักภักดีแบบนี้คิดอะไรในใจกันแน่

วันฉัตรมงคล วันบรมราชาภิเษกในหลวง เป็นวันที่เราควรแสดงความจงรักภักดีต่อพระองค์ ผมสนับสนุนคนที่ออกไปงานตามการจัดของหน่วยงานราชการและเอกชนในที่ต่าง ๆ แต่ขอให้ไปด้วยความบริสุทธิ์ใจ ไม่ใช่ไปเพราะถูกบังคับ ไปเพราะได้บางสิ่งบางอย่าง หรือมีมหรสพดู คนที่ไม่ไป ก็โปรดสวดมนต์ให้ในหลวงอยู่ที่บ้าน เหมือนกับผม เท่านี้ก็เชื่อว่าตนเองจะมีความจงรักภักดีไม่เป็นรองหรืออาจมากกว่าไอ้พวกสอพลอ มีผลประโยชน์แอบแฝง

คนไทยเกือบทุกคนจงรักภักดีและซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณจากส่วนลึกของจิตใจอยู่แล้ว และยิ่งมากขึ้นเมื่อกลางปี 49 ที่คนมหาศาลมาชุมนุมถวายพระพรครบ 60 ปีครองราชย์โดยไม่ต้องเกณฑ์ วันนั้นในหลวงและพระเทพทรงปิติยินดียิ่ง ใคร ๆ ก็จดจำภาพนั้นไว้ คนยากคนจนได้ร่วมชื่นชมบารมีอย่างใกล้ชิด เหมือนสมัยก่อนที่เข้าถึงรับหรือถวายของต่าง ๆ แทบเบื้องพระบาท แต่ปลายปีเดียวกันนั้นเอง พวกปฏิวัติจัดงานคล้าย ๆ กัน แต่กลับกีดกันประชาชนออกไป ที่เฝ้าแหนออกทีวีมีแต่ข้าราชการ บรรยากาศมันเลยแข็งทื่อและ fake สุด ๆ

นึกถึงเมื่อก่อน ที่พวกข้าราชการผู้ใหญ่ชอบเกณฑ์เด็กนักเรียนตัวน้อย ๆ ไปยืนตั้งแถวคอยขบวนครึ่งค่อนวัน มันทำร้ายร่างกายจิตใจเด็กขนาดไหน นึกว่าจะมีใครปลื้มเหรอ คิดว่าเขาไม่รู้เหรอว่านั่นเป็นการเอาหน้า เอาความชอบเข้าตัว เอาความทุกข์ให้คนอื่น เรื่องแบบนี้ไม่เลิกซะที ไม่ว่าจะเป็นการบังคับขายบัตรโน่น ซื้อของนี่ ชาวบ้านเดือดร้อนทั้งนั้น

ท้ายนี้ ขอยกย่องคนจงรักภักดีด้วยใจจริงทุกคนอีกที ไม่ต้องป่าวประกาศ ไม่ต้องประโคมโหมตนเองแล้วไปเหยียบย่ำดูถูกคนอื่นว่าจงรักภักดีน้อยกว่าตน ไม่หาประโยชน์โภคผลจากสินค้าหรือภาพลักษณ์ของราชวงศ์ และไม่ทำร้ายประเทศชาติในยามที่เศรษฐกิจแย่ขนาดนี้